Τώρα κατάλαβα.

Μπορεί να κάνεις και

μοναχός ολόκληρα ταξίδια με το μυαλό σου/

τι ωραία που θα ταν,

να ήμουν εκεί..

Θα ταξίδευα για να έρθω σε εσένα/

και όλα θα γινόντουσαν όπως στα ταξίδια του μυαλού μου/

τα πόδια μου δεν θα πονούσαν απ το περπάτημα/

το στόμα μου δεν θα ξεραίνοταν απ τη δίψα

κι ούτε θα κατέληγα να σε περιμένω πίνοντας μόνη/

αλλά 

κι εσύ δεν θα έλεγες αυτά που είπες στο πραγματικό ταξίδι

ούτε θα αργούσες να έρθεις/

ούτε θα έπινες δεύτερο ποτό.

Κι ούτε θα με άφηνες να ταξιδέψω τόσο μακριά/

αν δεν ήθελες πραγματικά να έρθω

αλλά όχι με τον τρόπο που ήθελα εγώ.

το βροχερό μου ταξίδι εκεί πάνω,

που με γύρισε πίσω 10 χρόνια μεγαλύτερη,

και μου έμαθε ποιά είμαι τελικά.

Γιατί 

αν δεν είμαι ό,τι πρέπει για σένα

σημαίνει αυτό 

πως δεν είμαι και για κανέναν σαν και σένα.

γιατί τελικά εγώ είμαι αλλιώς 

και κάποιες φορές 

έχω την τάση να υποτιμώ τον εαυτό μου.

και όχι,μην βιαστείς να πεις πολλά:

δεν πιστεύω πως φταίω εγώ.

ίσα ίσα.