Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

brain fever αγνωστου ταυτοτητος

καλησπερα εν τελει.
παλι δεν εχω να δηλωσω κατι πολυ συγκεκριμενο
κι ουτε ειχα κ ποτε κατι τετοιο.

πινουμε καφε τωρα κ ηρεμουμε με τα απο 5 ημερες συνεχομενης παρανοιας με αρκετο αλκοολ
η μια καθεται εδω η αλλη πιο περα κ εγω μπροστα στο φωτεινο μου κοσμο.

ειναι ωραιο πως ειμαστε ετσι ολοι μαζι και παραλληλα τοσες ξεχωριστες οντοτητες στον κοσμο ετουτο.
ειμαστε μικροι, αλλα ειμαστε εμεις
και ειναι ωραιο που ειμαστε εμεις και που ειμαστε μαζι,
η τουλαχιστον που ειμαστε μικροι μαζι.

και στην τελικη ξερετε κατι?
γι αυτο ειναι ωραιος ο κοσμος
γιατι ενω ξερουμε οτι ο,τι και να κανουμε
(υπαρξιακα τουλαχιστον) δεν εχει καμια σημασια
για εμας ομως εχει, και αυτο ειναι που μετραει.

γιατι οσα λεφτα και να βγαλω απ τη δουλεια μου
οσο ωραια μαλλια και να εχεις
οσο καλης ποιοτητας μανικιουρ κ να κανω
ο,τι και να φορεσεις
οπως και να το φορεσεις
Δεν πα να βαλεις το βρακι σου αναποδα?
δεν εχει καμια απολυτως σημασια
αν δεν αγαπας και αν δεν αγαπιεσαι

οσο γαμημενα κλισε και να ειναι αυτο που εγραψα.


και παλι συνειρμικα μιλω
και συνειρμικα αποχαιρετω και καληνυχτιζω.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου