οι ταινίες της εχουν παντα κατι το νοσταλγικο
ειναι παντοτε εντονο το στοιχειο της θυληκοτητα/
έχουν παντα κατι το φαντασμαγορικό.
όπως το ανελπιστο sountrack του Marie Antoinette που ειναι κατα κύριο λογο πανκ
την καλοκαιρινη αδρανεια που αισθανεσαι βλεποντας το somewhere
η την εφηβικη συγκινιση του Virgin Suicides
στο γλυκο ροζ χαος της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου