η αβασταχτη *βαρύτητα

Είμαι στο λεωφορείο που με πάει από το ένα μου είναι στο άλλο.

Κλείνω τα μάτια μου και σκέφτομαι το είναι το οποίο θα μπορούσα να γίνω.

Τα ανοίγω και βρίσκομαι ξανά με τις δύο μου υπάρξεις και

την τρίτη να γυρνοβολάει πέρα δώθε στο πίσω μέρος του μυαλού μου.

Το λεωφορείο κάνει στάση κάπου στη μέση.

2 ώρες πίσω μου είναι μια ύπαρξη δική μου που μου λείπει πολλές φορές, και άλλες όχι, εν πάσει περιπτώσει , και ένα σύνολο πραγμάτων που με ορίζουν.

2 ώρες μπροστά μου είναι η άλλη μου ύπαρξη και ένα σύνολο πραγμάτων που ακόμη δεν έχει προλάβει να με ορίσει αλλά περιμένει να το κάνει.

και αόριστα μακριά ή κοντά μου είναι όλα αυτά που περιμένω να γίνω

που θα μπορούσα να γίνω 

ή που δεν θα μπορούσα ποτέ

όλα αυτά που φοβάμαι 

και όλα αυτά που με φοβούνται.

και πάει λέγοντας.

Είμαι στο λεωφορείο που με πηγαίνει κάπου,

υπάρχω με δύο τρόπους πρακτικά

και έχω στο μυαλό μου έναν τρόπο με τον οποίο θα μπορούσα να υπάρχω αλλά τον φοβάμαι  πολύ.

Κλείνω τα μάτια και είμαι κάτι,

Ανοίγω τα μάτια και είμαι κάτι άλλο

Πηγαίνω κάπου και ορίζομαι στην πορεία.

στη θεμιστοκλεους γωνια δεξια πανω κατω πιο περα

και μην κανεις πως δεν ξερεις πως το πραγμα

που μου την εσπαγε πιο πολυ πανω σου

ειναι πως ηξερες τα ονοματα ολων των δρομων

γιατι οσο χαζο κι αν σου φαινεται αυτο ειναι η αληθεια 

..τωρα πια μου φαινεται αστειο 

το ποσο τσαντιζομουνα μ αυτο 

αν και ακομη μου αναβουν λιγο τα λαμπακια

οταν ακουω αυτα τα "στο δεξι σου χερι στην θεμιστοκλεους

ειναι το ταδε τσιπουραδικο και αν προσωρησεις ευθεια πανω θα βρεθεις στην πλατεια εξαρχειων και οπως εισαι στην πλατεια

και κοιτας ο μεσαιος δρομος ειναι ανηφορα

και λεγεται βαλτετσιου

και στη μια γωνια ειναι ενα μαγαζι οι χαρτες

οπου ολοι οι κνιτες παιζουν ταβλι και γι αυτο μας ενοχλει λιγακι.

Τωρα, αν παρεις αριστερα την καθετο στη βαλτετσιου 

απο τους χαρτες στο αριστερο σου χερι ειναι το παρκο της ναυαρινου

αυτοοργανωμενο καλουλα φαση αν και βρωμαει απ τα 800 μετρα μπαφο,

ασε που αν θες να κατουρησεις δεν μπορεις να πας πουθενα..."

ξερολα ε ξερολα

εμαθα πολλα απο εσενα

και εχει πλακα που εξαιτιας σου βοηθαω κι εγω που και που

καποιον που θα με ρωτησει σε ποιο απ τα δυο χερια θα βρει το 

ταδε μπαρακι που θα παει με την κοπελα του

που θελουν να απομονωθουν σημερα το βραδυ

γιατι εχει ωραια βραδια

ιράσιοναλ.

[απο το lerapidograph.com /το μπλογκ του hector]

{λένε πως κάθετι αρνητικό συμβαίνει στη ζωή μας,

υπάρχει και συμβαίνει για κάποιο λόγο.

έχω βαρεθεί να ακούω ότι "τα πάντα γίνονται για κάποιο λόγο"}

τι εκανα τελικα, μια τρυπα στο νερο καναμε μαζι,.ζαλιζομαι πολυ τωρα

νομιζω εχω πολυ πονοκεφαλο και ειμαι πολυ κουρασμενη αλλα δεν ηθελα να κοιμηθω πιο πολυ σημερα.

το μονο που θελα να φευγαμε μαζι

                 πιστευα παντα οτι αυτα που φτιαχνεις θα μπορουσαν να μου θυμιζουν κατι τετοιο

                                               σαν μηχανες και σαν ζωα παραλληλα
                                               σαν τον ιπποποταμο του τιγκελυ.
                                             δεν εχω δει ποτε κατι που φτιαχνεις
                                                  θα ηθελα πολυ να δω κατι.και να με διαψευσεις
                                           και να μου αρεσεις περισσοτερο απο τιγκελυ,



αλλα μαλλον δεν θα γινει ποτε.


 τι ωραια που ειναι η αντιθεση και η ετεροτητα.
αν το σκεφτεις
οι καλυτεροι συνδυασμοι ειναι παντα σαν τα εργα της ντε ζαν φαλ διπλα διπλα με του τιγκελυ.
ζουμπουρλα πολυχρωμα χαρουμενα ανθρωπακια τεραστιων διαστασεων και μιαρες σιδεριες
και γραναζια απο λαμαρινα.
η αντιθεση ειναι τοσο σαγηνευτικη.ο συνδυασμος των διαφορετικων/ των διαμετρικα αντιθετων
δημιουργει ενα υπεροχο νεο ειδος ομορφιας.

και οχι τωρα μονο για την ντε ζαν φαλ και τον τιγκελυ.γενικα.


ο υπνος της λογικης λεει δημιουργει τερατα
[εγω αυτο δε το θεωρω απαραιτητα αρνητικο]

καλο απογευμα.ελπιζω να νυσταζετε λιγοτερο απο εμενα.
συνειρμικα μιλω και αποχαιρετω

sweet tides.

εγω απλα ηθελα να φτιαξω μια playlist/den kollane metaksy tous to kseroume spastike spasikla

   

                                     

\                                    

                                   

δεν ειναι ακριβως μαλλον.ειναι πολλη αγαπη μαζεμενη.

ταιριαζουν με τη σημερινη μερα.

Καλημερα/Bonjour!

[d'en trouver une autre comme toi 

mais tu es la seule mon coer desire]

flesymyblla vol.1

[exei arxisei kai fantazei adianohth i zwh xwris aypnies.

to na akous toulaxiston 5 fores mesa se mia mera

poso spania xamogelas,

"kai genika na mhn eisai etsi opws eisai".

den einai katholou ευχάριστο.]

οταν ολοι εχουν καποιο προβλημα

οντως εσυ το εχεις το προβλημα.[?]

[υπαρχεικατιπουαξιζειτοπεριμενε?]

ανυπομονουσα πολυ γι αυτο το κειμενο.

θα ηταν κατι αλλο

αν η σημερινη

μερα

δεν 

υπηρχε

ουτε 

στο

απειροελαχιστο.

onedropforthetiredandinnocentyouth

ηελπιδαδενπεθαινειτελευταιαπεθανεηδη

σιγασιγα, τιποτα δεν δειχνει να  εχει καποιο συγκεκριμενο νοημα.

τατελευταιαθετικακυτταρα

δειχνουν να πεθαινουν

τι θα κανω

αν πεθανουν τελειως

ποσο ακομη

θολωνουνκαποιεςφορεςολααυταπουβλεπω

καιολαυταπουαισθανομαι

καιδενξερωτινακανω

aixyhpsaaixyhpsaaixyhpsaaixyhpsa

aixyhpsaaixyhpsaaixyhpsaaixyhpsaaixyhpsaaixyhpsa

i'm not even sure  i want the time i have left

κι εσεις θελετε και δευτερη ζωη.

Αυτα.

αρχικά

-Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού.

-Με ενοχλούν αυτοί που κράζουν κάτι απλά και μόνο επειδή είναι εδραιωμένο.Είναι trendy τελευταία.και χωρίς επιχείρήματα.το χειρότερο είναι οτι τις περισσότερες φορές προκύπτει από άγνοια αυτό,

-Ήθελα να πάρω αυτό το τσάι και τώρα μου χει κάτσει στο λαιμό το πόσο πανάκριβο ήταν.τσάι είναι ρε γαμώτι.δεν είναι λάδι τρούφας με φύλλα χρυσού.έχω κι εγώ δικαίωμα στο τσάι.

-"μήτρα:εν ζωή μεταλλαξογέννεση?"

ΣΟΒΑΡΟΛΟΓΕΙΣ ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΑΠΟΔΑ??

ΕΙΣΤΕ ΤΟΣΟ ΜΠΡΟΣΤΑ?

[-φαίνεται πολύ ότι έχω νεύρα?]

-κάποιοι ανθρωποι είναι πολύ άτυχοι και δεν το αξίζουν

-Μισω τον καιρό αυτές τις μέρες.

Οι ζαλάδες με τρομάζουν γιατί δεν ξέρω τι θα κάνω άμα πέσω κάτω και κανείς δεν με βοηθήσει.

-Συγχαρητήρια στο ΠΙΣΧΑΖΟΝ#3 και κατερίνα αλήθεια, οι μοναξιές αυτές θα περάσουν

-Και συγχαρητηρια και στο Βραχνορέντιους και το λίπος άλμπατρος της ιωάννας.

-Γενικά συγχαρητήρια σε όσους κάνετε διάφορα πράγματα.

-Και στο Δημήτρη για το ταινιάκι του.Θα πάει μπροστά αυτό το αγκόρι.

Αυτα.

καλημερα καληνυχτα.

παραληρημα ν.827358

Μιλούσαμε χτες για τον Καμύ, -τον μεγαλο καμύ- και τον "ξένο" του.

[μια παύση για να δομήσω τη σκέψη μου]

[Συνεχίζω:]

Όλο και περισσότερο οικείος μου φαίνεται ο ξένος,

μοιάζει να "βρίσκεται" όλο και περισσότερο γύρω μου.

Ο αναίσθητος άνθρωπος, ο αδιάφορος, ο εξάισιος παρατηρητής της ίδιας του της ζωής, ο ξένος στον εαυτό του.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο επικίνδυνοι.

Όχι αυτοί που κλαίνε, ή αυτοί που φωνάζουν,και ούτε αυτοί που τσακώνονται, ούτε καν αυτοί που πιάνονται στα χέρια.

Ούτε -βέβαια- αυτοί που ερωτεύονται παράφορα, ούτε καν αυτοί που εξαφανίζονται μυστηριωδώς..

Αλλά αυτοί που δεν έχουν συνείδηση.Δεν καταλαβαίνουν τις συνέπειες των πράξεων τους, δεν καταλαβαίνουν ότι πληγώνουν, 

δεν κατανοούν ότι καταστρέφουν.

Μπορεί και να μην αισθανθούν τίποτα αν σκοτώσουν.[Όπως ο Ξένος]

Αυτοί δεν είναι ζώντες οργανισμοί.Είναι απάνθρωποι υπεράνθρωποι.

Να μη φοβόμαστε τελικά τους ανθρώπους που παραδίδονται στα συναισθήματα τους και τα παθη τους, ουτε καν αυτους που βράζουν εσωτερικά, αλλά αυτούς που είναι αμέτοχοι και αδιάφοροι.

Αμέτοχοι στα πάντα.

Τους σιχαίνομαι όλους αυτούς.

Αναρωτιέμαι κάποιες φορές αν φταίω εγώ που γεννήθηκα έτσι,

και κάποιες φορές εύχομαι να μην μπορούσα να αισθανθώ τίποτα

για να με πάρει ο ύπνος...

Άλλες φορές ονειρεύομαι να ξυπνήσω και να μην με ενδιαφέρει τίποτε στον κόσμο.

Με παρέα τον Αλμπέρ Καμύ όμως,

σας διαβεβαιώνω ότι αυτό δεν είναι ούτε ευχή

ούτε όνειρο, αλλά κατάρα.

καλημέρα., απ την συννεφιασμένη και σκεπτική αθήνα.