Για τα Fanzines.

Από τότε που γεννήθηκα ακούω κριτική για τα πάντα.
Όσο μεγαλώνω και η ζωή μου περιπλέκεται και όσο περιπλέκω εγώ τα πράγματα
η κριτική μεγαλώνει κι αυτή.
Και πόσο μαθαίνει ο κόσμος τελικά να αγαπά τα πράγματα τα οποία  δέχονται καλή κριτική.
Και από πόσα φίλτρα τελικά περνά η δημιουργία καθενός από εμάς όποιο τομέα και να αφορά αυτή.

Πως το κάνεις έτσι αυτό? Τι είναι αυτό? Πως είσαι έτσι? Γιατί είσαι έτσι? και γιατί καταλαβαίνεις έτσι?
Το σωστό και το λάθος, το καλό και το κακό, το άσπρο, το μαύρο και το σκατά.

Οι δημιουργίες ξαφνικά αποκτούν στο μυαλό μας περισσότερο νόημα όταν εκτιμηθούν
λες και εμείς οι ίδιοι εκτός του ότι κάνουμε κακή κριτική στους ίδιους τους εαυτούς μας,
δεν μπορούμε να βγούμε απ αυτούς και να κρίνουμε τι αξίζει και τι όχι να ειπωθεί.

Και τελικα να πω κάτι? Όλα αξίζουν να ειπωθούν.Όλα μα όλα.Τα πάντα εννοώ.
Η δημιουργία και η έκφραση πάνε μπροστά τον κόσμο.
Φτιάχνω κάτι από εμένα χωρίς να έχω βγάλει δίπλωμα γι αυτό
και χωρίς να μου έχει πιστοποιήσει κανείς ότι είμαι καλή/ός σ αυτό
απλά επειδή το αισθάνομαι σωστό.

Και αισθάνομαι το μοίρασμα του ανακουφιστικό.
Γιατί λοιπόν να κρέμομαι από κάποιον για να το δημιουργήσω?
Αν είναι να εκτιμηθεί η δημιουργία μου ας εκτιμηθεί
και αν είναι να μην, ας μην.

Τα φανζιν είναι ένας τρόπος έκφρασης και μοιράσματος
ανθρώπων σαν κι εμένα που δεν έχουμε τίποτα το ιδιαίτερο
καμία σφραγίδα, και κανένα πτυχίο να λέει τι μπορούμε να κάνουμε σωστά και τι όχι.
Καθώς και καμία εκδοτική να ρουφήξει και να αναλύσει αυτά που γράφουμε ή
κάνουμε να αποφασίσει αν είμαστε εκδόσιμοι ή όχι.

Ορισμένα κακώς κείμενα προφανώς υπάρχουν.
Έτσι είναι τα low budget αντικείμενα και δημιουργήματα ούτως ή άλλως.
Δεν περιμένω να δω στην ταινία του φίλου μου που τη γύρισε με μιά κάμερα στο χέρι και τρέξιμο σε όλη την Αθήνα, τα καλύτερα zombie εφέ.
Δεν γίνεται.
Βλέπω όμως την ελεύθερη, μη λογοκριμένη με κανέναν απολύτως τρόπο, αφιλτράριστη εικόνα που έχει αυτός για τα πράγματα.

Επομένως,  ναι στην ελεύθερη έκφραση.
Ναι και στο μοίρασμα.
Και ναι και συγχαρητήρια σε όλους μας που είμαστε τα πάντα, 
και τίποτα συγκεκριμένο
και έχουμε μάθει να μην συγκρατούμε τίποτα στα σωθικά μας. 

ΤΟ BRAINFEVER ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΧΑΛΙΝΩΤΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ, ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΩΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
ίσως και σε κάποια βιβλιοπωλεία τα οποία θα ποστάρω λεπτομερώς σε λίγες μέρες
για να βγουν τα έξοδα της έκδοσης
καθώς το φανζιν δεν είναι κερδοσκοπικό.